در حالی که آمریکا در آتش جنگ در یمن می‌دمد، مجلس نمایندگان مشارکت آمریکا در این جنگ را غیرمجاز می‌خواند.

گفتگوی شارمینی پریز با مارک ویسبرات درباره‌ی فاجعه‌ی انسانی در حال وقوع در یمن و مشارکت آمریکا در آن •

برگردان: مهتاب خانی •

حمایت قاطع از مصوبه‌ی غیرالزام‌آوری که با ۳۶۶ رأی در مقابل ۳۰ رأی به تصویب رسید، حاکی از آن است که مخالفت نسبت به جنگی که عربستان سعودی در یمن به راه‌انداخته در حال افزایش است، با این‌حال، چنان‌که مارک ویسبرات[۱] توضیح می‌دهد، فشار بیشتری لازم است تا مشارکت آمریکا را در این جنگ متوقف کند.

بیوگرافی:

مارک ویسبرات معاون مرکز پژوهش‌ اقتصاد و سیاست در واشنگتن دی.سی است. او دکتری خود را در رشته‌ی اقتصاد از دانشگاه میشیگان دریافت کرد. او نویسنده‌ی کتاب «ناکام: متخصصان چه چیز را درباره‌ی اقتصاد جهانی اشتباه فهمیدند»[۲] (انتشارات دانشگاه آکسفورد، ۲۰۱۵) است. او هم‌چنین نویسنده‌ی همکار در کتاب «تأمین اجتماعی: بحران ساختگی»[۳] است که آن را به همراه دین بیکر نوشته است. ویسبرات مقالات پژوهشی بسیاری نیز درباره‌ی سیاست اقتصادی نوشته است. او نویسنده‌ی ستونی در باب اقتصاد و سیاست است که از سوی آژانس تأمین محتوای تریبون[۴] در میان ۵۵۰ روزنامه توزیع می‌شود. نوشته‌های ویسبرات در گاردین، نیویورک‌تایمز، واشنگتن پست، لس‌آنجلس‌تایمز و اکثر روزنامه‌های آمریکایی و نیز در فولا دسائوپائولو[۵] که بزرگ‌ترین روزنامه‌ی برزیل است، منتشر شده‌اند. ویسبرات حضور مستمر و منظمی نیز در برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی در مقیاس‌های ملی و محلی دارد و رییس بنیاد «سیاست‌خارجی عادلانه»[۶] است.

 

متن مصاحبه

شارمینی پریز[۷]: از ریل‌نیوز ‌نتورک[۸] با شما صحبت می‌کنم. من شارمینی پریز هستم که از بالتیمور با شما ارتباط برقرار می‌کنم. فاجعه‌ی انسانی در یمن به شکل روزافزونی شرایط وخیم‌تری پیدا می‌کند. روز سه‌شنبه بود که رییس سازمان بهداشت جهانی، صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) و برنامه‌ی جهانی غذا طی بیانیه‌ی مشترکی از عربستان سعودی خواستند که دست از محاصره‌ی یمن بردارد. دوشنبه‌ی پیش، مجلس نمایندگان آمریکا مصوبه‌ای غیرالزام‌آور با نسبت رأی ۳۶۶ به ۳۰ رأی داشت تا توجهات را نسبت به نقش ناموجه و غیرمجاز ایالات متحد در جنگ یمن جلب کند. جنگ در حال تداوم سعودی‌ها در یمن تاکنون بیش از ۱۰ هزار یمنی را کشته و بر اساس گزارش سازمان «نجات کودکان» ۵۰ ‌هزار کودک دیگر یمنی نیز ممکن است تا پیش از پایان سال جاری جان خود را بر اثر گرسنگی از دست بدهند. نزدیک به ۲۰ میلیون یمنی به کمک‌های انسانی فوری نیازمند هستند و بیش از نهصد هزار نفر از آن‌ها به وبا دچار شده‌اند که شدیدترین میزان شیوع یک بیماری در چند دهه‌ی اخیر جهان بوده است. اکنون با مارک‌ ویسبرات درباره‌ی مشارکت آمریکا در جنگ یمن صحبت خواهم کرد. مارک، خوشحالم که دوباره در کنار ما هستی.

مارک ویسبرات: شارمینی خوشحالم که در برنامه‌ات هستم.

شارمینی پریز: مارک، تو از نزدیک ماجرای مصوبه‌ی مجلس نمایندگان درباره‌ی مشارکت آمریکا در جنگ یمن را دنبال کردی. این مصوبه دقیقاَ چه کاری برای متوقف کردن مشارکت آمریکا در آن جنگ خواهد کرد؟

مارک ویسبرات: خوب، قرار بود که همین کار را انجام بدهد و به مشارکت آمریکا در آن جنگ خاتمه بدهد. با این‌حال، حامیان مصوبه قادر به انجام این کار نبودند، از آن جهت که جمهوری‌خواهان این امکان را داشتند که با استفاده از کمیسیون قوانین جلوی آن‌ها را بگیرند. این‌طور شد که در نهایت بر سر یک مصوبه‌ی غیر الزام‌آور به توافق رسیدند. این مصوبه در واقع مانع نقش آمریکا و مشارکت آمریکا در جنگ، که مشتمل بر سوخت‌رسانی به هواپیماهای سعودی و کمک اطلاعاتی به آن‌ها برای هدف‌گیری نقاط تعیین‌شده در بمباران‌ها و مواردی از این قبیل است، نمی‌شود. با این‌حال این مصوبه‌ی غیرالزام‌آور دو کار مهم را انجام می‌دهد؛ نخست این‌که برای نخستین‌بار در مجلس نمایندگان بحث‌هایی در این‌باره درگرفت و در نهایت هم توانستند قوای نظامی ایالات متحد را وادارند که نقش خود در یمن را بپذیرد. دیگر آن‌که، مصوبه به صراحت اعلام می‌کند که نقش آمریکا در آن جنگ نقش ناموجه و غیرمجازی است. این‌ دو واقعاَ مهم هستند و از تصویب گذشتن این مصوبه‌ی غیرالزام‌آور قدمی بزرگ به سوی قطع این کمک‌های آمریکا به عربستان بود. فکر می‌کنم دلیل این‌که جمهوری‌خواهان به چنین چیزی رضایت دادند … هم‌چنان که تو هم به این واقعیت اشاره کردی که رأی قاطعی هم به این مصوبه داده شد، این بود که آن‌ها واقعاَ نمی‌خواستند بحثی گسترده و عمومی در این‌باره شکل بگیرد. آن‌ها نمی‌خواهند این موضوع به یک مناقشه‌ی سیاسی جدی و احتمالاَ انتخاباتی، یعنی مناقشه‌ای دردسرساز تبدیل شود. آن‌ها نمی‌خواهند چنین اتفاقی رخ بدهد، زیرا موضوع مشارکت آمریکا در این جنگ یکسره غیرقابل توجیه و دفاع است. به نظر من این خیلی مهم است. برای مردم دانستن این جزئیات مهم است، زیرا به این ترتیب امکان‌هایی واقعی برای متوقف کردن این جنگ هولناک که بدترین بحران انسانی را در جهان رقم زده، وجود خواهد داشت.

شارمینی پریز: با پذیرش سریع این مصوبه که تا جایی که من می‌فهمم الزام‌آور نیست، اساساَ مناقشه و مباحثه در باب این موضوع در کنگره متوقف شد.

مارک ویسبرات: خوب، در واقع نه، چون قدم بعدی رفتن به سنا خواهد بود. در سنا، یکی از سناتورها مصوبه‌ای را به عنوان مکمل این مصوبه پیشنهاد خواهد کرد و به این ترتیب جنگ تازه‌ای بر سر این ماجرا درخواهد گرفت. این مصوبه زمینه را برای آن مناقشه فراهم آورده و این خیلی اتفاق مهمی است. در سنا جنگ شانه‌به‌شانه‌تری وجود خواهد داشت. مثلاَ در ماه ژوئن درباره‌ی قطع فروش برخی تسلیحات به عربستان رأی‌گیری و در نهایت با اختلاف ۵۳ به ۴۷ مغلوبه شد، در حالی که پنج دموکرات بر علیه آن مصوبه رأی دادند. اگر فقط می‌توانستید چهار تای آن‌ها را به تغییر رأی‌شان وادار کنید امکان گذراندن آن مصوبه وجود داشت و جمهوری‌خواهانی هم هستند که می‌توانید به سراغ آن‌ها بروید تا رأی‌شان را تغییر بدهند، مانند فلیک و کورکر که نسبت به دولت ترامپ مواضعی بسیار انتقادی داشته‌اند و در بیان مواضع خویش نیز بسیار صریح بوده‌اند. پس ممکن است که در سنا شاهد مصوبه‌ای الزام‌آور باشیم. همه‌ی این‌ها بر اساس قانون یا مصوبه‌ی موسوم به «قدرت‌های جنگی»[۹] است که می‌گوید یک عضو کنگره در هنگامی که آمریکا در جایی از جهان درگیر عملیات نظامی است، بدون آن‌که نیازی به کسب مجوز از کنگره داشته باشد، می‌تواند خواهان رأی‌گیری درباره‌ی آن حضور نظامی آمریکا شود؛ پس قدم بعدی در سنا این است؛ این‌که ابتدا بحثی در این‌باره شکل بگیرد و سپس در این‌باره رأی‌گیری شود.

شارمینی پریز: بسیار خوب مارک، پس ما در حال فروش تسلیحات به عربستان سعودی هستیم. ما داریم از آن‌ها حمایت‌های لجستیکی می‌کنیم؛ از جمله این‌که به آن‌ هواپیماهایی که می‌روند و یمن را بمباران می‌کنند، خدمات سوخت‌رسانی در حال پرواز می‌دهیم. ما به عربستانی‌ها در بمباران‌های هدف‌مندشان و ایجاد این فاجعه‌ی انسانی در یمن هم کمک می‌کنیم. با این اوصاف چرا این مصوبه غیرالزام‌آور است؟

مارک ویسبرات: خوب این به آن‌خاطر است که آن‌ها در هفته‌ای که گذشت از قدرت کافی برای اعمال فشار و تحمیل یک مصوبه‌ی الزام‌آور برخوردار نبودند. منظورم این است که به لحاظ نظری آن‌ها می‌توانستند بارها و بارها به همان دستور کار اولیه برگردند. فکر می‌کنم این همان چیزی بود که جمهوری‌خواهان از آن می‌هراسیدند، و به همین علت هم دموکرات‌ها با جمهوری‌خواهان به این توافق رسیدند تا سریع‌تر این مرحله تمام شود و بتوانند موضوع را به سنا انتقال بدهند. هدف دیگرشان هم این بود که این واقعیت ثبت و ضبط شود که آمریکا در حال انجام چه کاری در یمن است و آن‌کار غیرمجاز است. برخی واکنش‌های رسانه‌ای به این موضوع را می‌بینید. به عنوان مثال این هفته نیویورک‌تایمز سرمقاله‌ای از هیأت تحریریه‌ی خود داشت به این مضمون که سعودی‌ها داشتند تلاش می‌کردند با ایجاد قحطی یمن را به تسلیم وادار کنند؛ آن سرمقاله این کار سعودی‌ها را جنایت جنگی خوانده و آمریکا را شریک این جنایت جنگی دانسته بود. من تاکنون چنین چیزی در نیویورک‌تایمز و آن‌هم از زبان هیأت‌تحریریه‌ی آن ندیده بودم و کاملاَ مطمئنم که چنین چیزی پیش از این اتفاق نیافتاده است؛ این‌که آمریکا واقعاَ به لحاظ جنگی در اقدام و ارتکاب به جنایت جنگی شریک باشد، در حالی که در واقع اکنون این اتفاق دارد رخ می‌دهد.

مواضع مخالف بسیاری در حال شکل گرفتن هستند. جبهه‌ی مخالفی در کنگره هست و من فکر می‌کنم به همین شکل این جنگ خاتمه خواهد یافت. تأکید می‌کنم که به زعم من این موضوع اصلاَ عادلانه نیست، چون برای این موضوع اهمیت فراوانی قائل هستم، اما در عین‌حال این‌طور فکر می‌کنم که به چنین شکلی این جنگ خاتمه خواهد یافت، چون به لحاظ تاریخی هم این راهی بوده که اغلب طی آن سیاست خارجی ایالات متحد تغییر یافته است. چنان که به خاطر می‌آورید در ۲۰۱۳ کنگره حاضر نشد به تلاش اوباما برای بمباران سوریه رأی مثبت بدهد. می‌توانید به ۱۹۸۰ هم برگردید؛ جایی که کنگره کمک‌ها به کنتراها در نیکاراگوئه را قطع کرد. این‌ها معدود زمان‌هایی هستند که در آن‌ها شما واقعاَ موفق به تغییر چیزی می‌شوید. به راستی این اعجاب‌انگیز است، چون این مجلسی تحت کنترل نمایندگان جمهوری‌خواه است و با این‌حال نمایندگان منتقد هم‌چنان قادر بودند که این رأی را به جمهوری‌خواهان تحمیل و طی جلسات استماع نمایندگان قوای نظامی را وادار کنند که به نقش خود و کاری که در حال انجام آن برای عربستان هستند اعتراف کنند و در نهایت حرف خود را به کرسی بنشانند. حالا هم که فرصت خواهند داشت در سنا گام دیگری رو به جلو بردارند.

حالا اگر مردم با نمایندگان خود در کنگره و خاصه با سناتورهای‌شان تماس بگیرند، نمایندگان کنگره نیز در کنار مردم می‌توانند و مایل به ترغیب سناتورها برای رأی به مصوبه‌ای الزام‌آور خواهند بود. فکر می‌کنم این واقعاَ می‌تواند آغازی بر پایان این جنگ باشد. می‌دانید، موقعیت بسیار اضطراری است زیرا هم‌چنان که تو هم اشاره کردی، ‌گروه‌های دارای اهداف انسان‌دوستانه و تحت حمایت سازمان ملل دارند هشدار می‌دهند که میلیون‌ها انسان در خطر هستند و آن‌جا در یمن مردم هر روز در حال جان دادن هستند.

شارمینی پریز: حال اگر سازمان‌ملل و بسیاری از آژانس‌های داخلی آن عربستان سعودی را به دلیل این محاصره و جلوگیری از ورود کمک‌های انسان‌دوستانه، جلوگیری از به زمین‌نشستن هلیکوپترهای حامل کمک، و جلوگیری از ورود محموله‌ها به یمن، محکوم کرده‌اند، و اگر اعضای کنگره واقعاَ تا این‌حد مخالف حمایت آمریکا از جنگ عربستان در یمن هستند (چنان که ترکیب ۳۶۶ به ۳۰ رأی آن‌ها نیز همین را نشان می‌دهد)، چرا با اتکا بر همان قانون «قدرت‌های جنگی» این حمایت را متوقف نمی‌کنند و با این اوصاف چگونه گشایش دیگری در کنگره رخ خواهد داد؟

مارک ویسبرات: خوب، من فکر می‌کنم نقطه‌ی بعدی گشایش ماجرا در سنا خواهد بود و همان استراتژی با استفاده از قانون «قدرت‌های جنگی» به کار گرفته خواهد شد تا بحثی دربگیرد و سپس در‌این‌باره رأی‌گیری شود. چنان‌که گفتم در سنا نبرد بر سر این بحث شانه‌به‌شانه‌تر خواهد بود. حتی ممکن است منجر به رأی به قطع کمک‌های نظامی آمریکا به عربستان شود. فکر می‌کنم در این دو هفته‌ی اخیر ماجرا حتی به میزان قابل‌ملاحظه‌ای اضطراری‌تر هم شده است. همان‌طور که اشاره کردی، شرایط در آن‌جا از پیش اضطراری بود، زیرا ۹۰۰ هزار نفر به وبا مبتلا شده‌اند و حالا عربستانی‌ها طی دو هفته‌ی اخیر راه رسیدن کمک‌ها به یمن را نیز دوباره سد کرده‌اند. حدیده که بندری است که نزدیک به هشتاد درصد از واردات یمن در آن انجام می‌شود، حالا از سوی ائتلاف تحت رهبری عربستان و مورد حمایت آمریکا محاصره و ارتباط آن با جهان خارج قطع شده است. منابع غذایی و دارویی و سایر اقلام کمکی در حال تمام شدن هستند. قیمت غذا به دلیل قطع کمک‌های ارسالی افزایش شدیدی پیدا کرده است. تعداد رو به افزایشی از مردم دارند دچار سوء تغذیه می‌شوند و در معرض گرسنگی هستند. مطابق گزارش سازمان ملل هم‌اکنون ۷ ‌میلیون‌نفر در آستانه‌ی گرفتار شدن در قحطی هستند.

شارمینی پریز: صحیح. مارک، این موضوع واقعاَ این پرسش را پیش می‌کشد که: چرا سنا در این‌باره سریع‌تر عمل نمی‌کند؟ و حتی اگر آن‌ها بر قانون «قدرت‌های نظامی» اتکا کنند، معنایش تنها این خواهد بود که پشتیبانی‌های لجستیکی به عربستان قطع خواهد شد و نه این‌که لزوماَ فروش تسلیحات به آن کشور نیز متوقف شود. تصور می‌کنم لابی صنایع نظامی در کنگره بسیار قوی است و نقش مهمی هم در غیرالزام‌آور بودن این مصوبه داشته و نقش مهمی هم در این دارد که کنگره از امکان به‌کار‌گیری قانون «قدرت‌های نظامی» استفاده نمی‌کند.

مارک ویسبرات: خوب، بخش مهمی از ماجرا هم فراتر از صنایع نظامی است. بحث دولت ترامپ است و مواضع ژئواستراتژیکی که در منطقه برای خود قائل هستند. آن‌ها ادعا می‌کنند که مردمی که بمباران می‌کنند شورشی‌هایی هستند که می‌خواهند شکست‌شان بدهند. حوثی‌ها را متحد ایران می‌خوانند و ادعا می‌کنند که آن‌ها از ایران کمک می‌گیرند و به این‌ترتیب وقتی کار به رأی در سنا برسد، موضوع را به جنگ بر علیه ایران و مداخله‌ی ایران در منطقه خواهند کشید، هر‌چند که حوثی‌ها گروهی بومی و محلی هستند. برای آن‌ها این یک جنگ قدرت با ایران است و برای عربستانی‌ها نیز همین‌طور است. عربستانی‌ها از آمریکا می‌خواهند که مداخله کنند و موضع مسلط اسرائیل و عربستان سعودی در منطقه را در تقابل با ایران تقویت کنند. این همان جنگ واقعی قدرت است که در جریان است و به همین دلیل است که باید راه‌حل آن نیز حاصل مجموعه‌ای از مذاکرات باشد. فکر می‌کنم اگر آمریکا کمک‌های خود در سوخت‌رسانی‌ها و هدف‌گیری‌های هوایی به عربستان را قطع کند، عربستان ممکن است مجبور به حضور پای میز مذاکره شود.

شارمینی پریز: اگر همین‌طور است که تو می‌گویی، که ماجرا برای این دولت حمایت از عربستان سعودی در منطقه به عنوان قدرت معارض با ایران است، آیا دولت از چنین حقی برخوردار است که به بهای این فاجعه‌ی انسانی، دست به چنین حمایتی از عربستان بزند؟

مارک ویسبرات: البته که هیچ‌حقی برای انجام هیچ یک از این‌کارها نمی‌توان قائل شد. این‌ها، همان‌طور که نیویورک‌تایمز نوشته، جنایات جنگی واقعی هستند. شاهد به گرسنگی کشاندن مردم یک کشور هستیم تا دست از مواضع خویش بکشند و تسلیم شوند. این‌ نه‌تنها بر اساس قوانین بین‌المللی غیرقانونی است، بلکه هولناک است. چنان‌که گفتم، این بدترین فاجعه و بحران انسانی در جهان است و راهی که از آن سخن گفتیم، از جمله راه‌هایی است که می‌توان به این فاجعه پایان داد. شوربختانه، این راه توجهی را که می‌باید، به لحاظ رسانه‌ای در آمریکا و به لحاظ بین‌المللی به خود جلب نکرده، اما به مرور میزان توجهات به آن در حال افزایش است. به تأکید می‌گویم که اگر مردم، همه‌ی گروه‌های فعال، و می‌دانی که گروه‌های بسیاری در این زمینه فعال بوده‌اند؛ گروه‌های صلح‌طلب، گروه‌های جنگ‌ستیز و دارای اهداف بشردوستانه؛ گروه‌هایی مانند «رمز صورتی»[۱۰]، «بدون جنگ برنده شو»[۱۱]، و کمیته‌ی دوستی قانون‌گذاری ملی[۱۲]؛ مردم می‌توانند با هر یک از این گروه‌ها تماس بگیرند تا آن‌ها از نفوذ خود بر اعضای کنگره استفاده کنند. به زعم من این امید اول ما برای پایان این جنگ است، پیش از آن‌که هزاران و بلکه صدها هزار و میلیون‌ها نفر از مردم یمن در نتیجه‌ی این جنگ جان خود را از دست بدهند.

شارمینی پریز: مارک از تو ممنونم که به ما پیوستی و طی این بحث ابعاد مصوبه‌ی اخیر را برای ما روشن‌تر کردی.

 

لطفاً در نقل و ارجاع به مطالب، حقوق این وب‌سایت و همکاران آن را محترم بشمارید.

 

متن اصلی:

https://goo.gl/vxE2W5

 

[۱] Mark Weisbrot

[۲] Failed: What The “Experts” Got Wrong About The Global Economy

[۳] Social Security: The Phony Crisis

[۴] The Tribune Content Agency

[۵] Folha De Sao Paulo

[۶] Just Foreign Policy

[۷] Sharmini Peries

[۸] Real News Network

[۹] War Powers Act

[۱۰] Code Pink

[۱۱] Win Without War

[۱۲] Friends Committee on National Legislation

اشتراک‌گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *