حامد سلمانی

مهندسی اقلیم[۱] و ویرانی خلاقانه‌ی زمین به‌دستِ سرمایه داری جان بلامی فاستر (اول سپتامبر ۲۰۱۸) • برگردان: حامد سلمانی • جان بلامی فاستر ویراستار مانتلی ریویو (Monthly Review) و استاد جامعه‌شناسی دانشگاه ارگان (Oregon) است. این مقاله نسخه‌ی اندکی‌اصلاح‌شده‌ی مطلبی است که در ۲۴ ژوئیه‌ی ۲۰۱۸ در سایت علم برای مردم (Science for the People) در مانتلی ریویویِ آنلاین منتشر شد. این مقاله در شماره‌ی ویژه‌ی مهندسی زمینِ مجله‌ی علم برای مردم در تابستان ۲۰۱۸ و  به‌عنوان اعلانی برای راه‌اندازی مجددِ مجله، نوشته شد. شرایط روز به روز شکل جنون‌آمیزتری به خود می‌گیرد. با نرخ فعلی انتشار گازها در سطح جهانی، کمتر از دو دهه‌ی دیگر میزان انتشار کربن از مرز پیش‌بینی‌ شده عبور کرده  و مقدار آن در مجموع به حد تریلیون تن (متریک) می‌رسد. این پدیده دوره‌ای از تغییرات اقلیمی خطرناکی را آغاز خواهد کرد که عملاً برگشت‌ناپذیر است و می‌تواند برای قرن‌ها، اگر نگوییم برای هزاره‌های متمادی، بر اقلیم تأثیر بگذارد. حتی اگر بنا باشد تمامِ اقتصاد جهانی در لحظه‌ی کنونی، انتشار دی‌اکسیدکربن را متوقف کند، عملاً کربن اضافه‌ای که پیش از این در اتمسفر انباشت شده، ناگزیر کاری می‌کند که تغییرات اقلیمی تا جایی ادامه یابد که  نتایج مخرب آن بر گونه‌ی انسان و حیات به‌طور…